Harmonie
Op zaterdag 23 april geeft de Nijmeegse Post Harmonie een Koningsconcert ter ere van het 110 jarig bestaan. Of ik dat even wil opnemen voor een radio uitzending? Nee niet live, een registratie die later uitgezonden gaat worden. Een dag van te voren ga ik kijken in het Vasim gebouw in Nijmegen, de locatie waar de uitvoering gegeven gaat worden. Er is dan ook de generale repetitie, dus ik kan het orkest zien en horen. Het gaat om een orkest van 65 leden, een koor van 30 voornamelijk dames en enkele zang solo’s. De voormalige fabriekshal is mooi ingericht van binnen. Er staat een heel groot podium van 20 bij 15 meter, omringd met zwarte doeken en een stijlvolle verlichting met vier grote kroonluchters. Terwijl de orkestleden en het koor binnen komen en gaan stemmen, vraag ik mij af hoe hier een opname van te maken is. Met dergelijke grote orkesten heb ik geen ervaring. Met een schrijfblokje in de hand loop ik over het podium en maak aantekeningen over de positie van de instrumenten. Een trompettist vraagt of ik de bestellingen kom opnemen. Het koor neemt plaats voor het orkest en zingt een nummer samen met de volledige harmonie. Amper komt het koor boven de 65 blaasinstrumenten uit. Dankzij de zaalversterking komt de soliste er met gemak bovenuit, maar dan ook zo duidelijk dat alle niet helemaal zuivere noten extra goed hoorbaar zijn. Dan is er nog de grote echo in de oude fabriekshal en ik weet nu zeker dat het geen gemakkelijke opname gaat worden. Thuis maak ik een lijst van spullen die ik nodig heb voor de opname. Met 16 microfoons en vooral veel kabellengte moet het kunnen.
De uitvoering is om acht uur op de zaterdagavond, maar vroeg in de middag begin ik met het benodigde materiaal in de auto te laden. Voor het opbouwen heb ik de hulp geregeld van een van de jongste medewerkers van de omroep, maar die jongen moet ik eerst in Groesbeek gaan ophalen. Volgens afspraak arriveer ik met de auto, hulpkracht en spullen bij het Vasimgebouw om vier uur ’s middags. Het regent, maar dankzij de roldeur in de fabrieksruimte kan ik de auto naar binnen rijden. Handig bij het uitladen. Dan begint het opbouwen van een techniekhoekje in een koude kille gang ergens achter het podium. Het meeste werk is het plaatsen van zo’n 16 microfoons, op statieven en alle kabels netje op het grote podium leggen. Door al die 65 stoelen die er in concentrische cirkels staan is het moeilijk manoeuvreren. Door het grote podium is er veel kabellengte nodig en ik heb maar net genoeg kabels meegenomen. Pas tegen zeven uur is alles aangesloten en tot mijn opluchting werkt alles. Precies op tijd, want de orkest en koorleden druppelen binnen. Mijn hulpkracht heeft ondertussen de bus naar huis genomen. Afbreken en inladen zal ik vanavond alleen moeten doen.
Blijkbaar is de harmonie blij met mijn aanwezigheid, want ik word hartelijk begroet door alle leden en ik krijg consumptiebonnen. De harmonie en het koor gaan warm spelen en ik kan de eerste soundcheck doen. Een half uur voor aanvang ben ik wel klaar en is het tijd voor de eerste kop koffie. De man van het zaalgeluid zie ik bezig met een portie friet en ik ben blij dat ik wat muesli bollen heb meegenomen.
De aanvang van het concert is precies op het geplande tijdstip van acht uur en de zaal zit goed vol. Voor mij is de opname relaxed want ik maak een meersporenopname, zodat ik de definitieve mix later kan doen. In een schemerig hoekje zit ik aan een tafeltje bij de artiesten ingang naar het podium. Steeds als de koorleden het podium op of afgaan zwaaien de dames uitbundig naar mij. Ik zwaai terug. Tijdens het concert hoor ik regelmatig wat valse noten of een instrument dat net iets naast de toon blaast. In de pauze haal ik een warme kop koffie en trek mijn meegenomen dikke wintertrui aan. De dirigent komt met langzame stappen voorbij en hij lijkt volledig geconcentreerd op de nog te spelen stukken. Hij vraagt of alles goed gaat met de opname en ijsbeert verder.
Aan het einde van het concert passeert een trombone speler mijn tafeltje en hij vraagt bezorgd of ik er voor wil zorgen dat het scheldwoord dat hij geroepen heeft, toen er wat fout ging niet in de opname terecht komt. Ik heb het niet gehoord, dus dat zal wel meevallen. Terwijl het publiek en het orkest naborrelt bij de bar begint voor mij het grote opruimen. Dat kost wat tijd en voor het behoud van het materiaal doe ik het liever zelf. Alleen voor het sjouwen van een zware kist naar de auto roep ik de hulp in. Het is half een als ik thuis ben en ik kruip vermoeid het bed in. Wat nu rest is het maken van de definitieve mix en de afwerking van de opname. Voor beide reserveer ik een ruime dag. Het kost vooral moeite om de juiste balans te vinden tussen orkest, het koor en de zangsolo’s. Dus in het begin vroeg men of ik even een harmonie kon opnemen, maar in totaal kost dat met voorbereiding en afwerking zo’n vier dagen.
Een kort stukje in een lage mp3 kwaliteit (het origineel is 48kHz/24bits):