Sinds een week ben ik terug van een reis van drie weken door Indonesië. Het suddert nog steeds na, zowel fysiek als mentaal. Ziek ben ik niet geweest, maar de ingewanden waren toch van slag. In de buik rommelt het en ik heb een gevoel dat ik teveel gegeten heb, of juist te weinig. In de dagen na de terugkomst ben ik bezig om mijn draai in het dagelijkse leven in Nederland te hervinden. Ik heb een aantekenboek vol met notities die nog verwerkt moeten worden tot een leesbaar reisverhaal. Klaar liggen ook de bijna 2000 foto’s die ik gemaakt heb tijdens de reis door Java en Bali, ze moeten allemaal nog goed bekeken worden en geselecteerd.
’s Nacht heb ik vreemde dromen die terug te herleiden zijn naar de reiservaringen. Zo heb ik gedroomd van een aap met een gele bloem achter het oor. Niet vreemd als ik de laatste week in een hotel gezeten heb dat regelmatig omsingeld werd door apen. Ik droom van een hardloopcrosswedstrijd waarbij ik van te voren ontdek dat de route dwars door een waterval heen gaat. Dat ga ik niet doen en ik start niet. Op de reis was er een tocht naar een waterval waarbij je er zwemmend moest komen tegen de stroom van rivier in. Heb ik dus niet gedaan.
In mijn dromen kom ik aan het eind van een lange dag bij een hotel aan met de kamersleutel in mijn hand, maar het nummer staat er niet op en ik ben het kamernummer vergeten. Ik vraag het de receptie en ik krijg een tweede sleutel en daar staat nummer 1000 op. Dan dwaal ik door de gangen van het hotel en ik zie alleen maar deuren en trappen omhoog. Al die deuren zitten zo dicht bij elkaar dat er wel heel erg kleine kamertjes achter moeten zitten. Na lang zoeken en heen en weer lopen vind ik een beschadigd bordje met ‘1000’. De sleutel past en achter de deur vind ik een ontzettend grote kamer. Een oppervlakte die meer is dan mijn eigen woonkamer en keuken thuis. Tot mijn verbazing staat mijn bagage in de kamer. Maar ik kan me niet herinneren dat ik al in deze hotelkamer ben geweest.
In het werkelijke leven pak ik de afgelopen week de reistas uit en laat de wasmachine het werk doen. In de tuin is het onkruid tussen de terrastegels toch weer omhoog gekomen. Vlak voor mijn vertrek, ruim drie weken geleden was alles onkruidvrij.
Na drie weken relaxen, komen de kleine dagelijkse probleempjes weer. Een autoradio die kuren heeft, olievlekken op mijn terrasbestrating aan de voorzijde en het betalen van achterstallige rekeningen. Voorlopig heb ik geen andere bijzondere taken, behalve dan met vrijwilligerswerk dat mij zo ongeveer de helft van de week bezig houdt. Deze week doe ik de middaglunch eens in de stad, het ontbijt ’s morgens in een café en ’s avonds eet ik in een goedkoop restaurant. Ik denk na over volgende reizen voor volgend jaar en ik heb al ideeën.
Voor het verhaal met een aantal foto’s: klik hier
Het heeft ruim een maand geduurd, maar nu is het reisverhaal over Java en Bali toch eindelijk af. Meerdere malen herlezen en ik hoop alle typefouten er nu uit te hebben. Alle foto’s zijn uitgezocht en een aantal daarvan te vinden op deze website en zijn zonder meer te downloaden. Een iets andere selectie van de foto’s en ook in een hogere resolutie is te vinden op de Canadese website 500px.com. Daar zijn de foto’s te bekijken maar niet gratis te downloaden. Dit is de link: https://500px.com/pietbuitendijk6/galleries