Ommetje
Voordat ik vertrok voor een verblijf van een jaar in Suriname, deed ik regelmatig mee aan hardloopwedstrijden in de buurt of ook wel in het buitenland. Helaas was hardlopen in Suriname door de plaatselijke omstandigheden nauwelijks mogelijk. Na mijn terugkomst in Nederland moest ik flink gaan werken om de conditie weer enigszins op een niveau te krijgen. Vandaag is het na lange tijd dat ik een wegwedstrijdje van 5km uitloop. In de vorige jaren heb ik een aantal marathons gelopen, maar om het weer op te pakken begin ik met de korte afstand van 5km. Aangeraden door mijn trainer, een kleinschalige en gemoedelijke wedstrijd in het plaatsje Ooij, in de Ooijpolder vlakbij Nijmegen en ze noemen dit het Ooijsommetje.
Op de rit er naar toe denk ik terug aan mijn valse start vorige week, bij de Bosloop van Malden. Overmoedig schreef ik mij in voor de afstand van 10km. Het is een bekend parcours en voert door de bossen en over een ferme heuvel. In vroegere jaren heb ik vaker deze loop gedaan, dus ik ken de route. Aan deze loop doen bekende en goede lopers uit de hele regio mee. Na het startschot sprintte de groep in een stevig tempo weg. Al na een paar honderd meter had ik het gevoel dat het bij mij niet ging lukken vandaag. Het gevoel dat je benen bewegen, maar dat je niet vooruit komt. Ik had me voorgenomen om rustig te starten, maar het ging toch wel erg stroef. De motivatie minderde sterk en de frustratie steeg toen een mij bekende en toch wel iets oudere hardloopster mij gemakkelijk voorbij rende. Het ging ondertussen iets harder motregenen en mijn motivatie smolt nog meer. Na drie km kwam ik op een punt waarbij ik gemakkelijk kon uitstappen. Het leek onmogelijk dat ik het nog 7km vol zou kunnen houden. Vanaf dit punt was het nog ongeveer 2km om terug bij het startpunt te komen. Opvallend was dat dit stuk terug rennend heel gemakkelijk in een soepel tempo ging. Op dat moment kreeg ik toch weer spijt dat ik uitgestapt was. Op een kruising stonden wat mannetjes met dranghekken, linten en pionnen om lopers en verkeer te begeleiden. “Problemen?” vroegen ze nog. Ik kon alleen maar zeggen geen fysieke, maar wel mentale problemen.
Op de dinsdagavondtraining op de atletiekbaan verraste de trainer ons met een stevig hoofdprogramma, na het inlopen, de warming up en de loopscholing. Dit keer 5 maal een 1000 meter op de baan, met een korte rust van slechts 200 meter. Na mijn deceptie van twee dagen eerder vond ik dat ik deze training echt nodig had. Tot mijn vreugde heb ik deze training goed af kunnen ronden. De laatste 1000 meter op de baan ging beter dan de eerste. Dat gaf mij weer enigszins wat zelfvertrouwen.
Nu vandaag hier in het kleine centrum van het dorpje Ooij sta ik samen met een kleine tweehonderd lopers te wachten op het startschot van de 5km. Ik neem mij voor dat vandaag mijn doel is om die 5km netjes uit te lopen en niet uit te stappen. Ondanks dat het vandaag koud is en er weer een lichte motregen valt ga ik met genoeg motivatie op weg als op deze zondagmorgen om 11 uur het startschot knalt. Ik kies voor een behoudend tempo waarvan ik zeker weet dat ik lang kan volhouden. Eigenlijk ga ik nog best lekker met de stroom mee en word nauwelijks ingehaald. Het parcours is een grote ronde om het dorp heen en voert over de dijk langs de Waal. Hier is het pas echt koud en met tegenwind, blij dat ik handschoenen aangetrokken heb. Mijn rustige tempo kan ik volhouden, ik word nauwelijks voorbij gelopen en dan nadert de dorpsgrens alweer. Het is dan nog 1km en gemakkelijk ren ik op finish af. Hier nog gaan versnellen, wat wel zou kunnen, heeft geen zin. Een tijd van ongeveer 25 min zie ik op de klok, maar 6 minuten langzamer dan mijn beste tijd op de ‘vijf’. Het geeft mij voldoende zelfvertrouwen dat ik het nog kan. Bij de kraam na de finish wordt een flesje water en een mandarijn aangeboden. Voor het water bedank ik, want ik heb nog een hele fles in de auto die 50 meter verderop staat. In plaats daarvan mag ik een tweede mandarijn hebben van de mevrouw, lief.
Dit ommetje Ooij heeft mij het zelfvertrouwen gegeven dat ik weer wedstrijdloopjes kan doen en dat de conditie terugkeert. Als ik nu bij de volgende loop het tempo vanaf de start iets hoger inzet, dan kan ik mijn tijd gemakkelijk verbeteren, heb ik vandaag geleerd. Ik ga in de wedstrijdkalender kijken wanneer het eerst volgende loopje in de buurt is. Helaas is de Zevenheuvelenloop van volgende week al helemaal vol.
Uit de lokale media:
Ooij – De 11e editie nu onder de naam “het Ooijse ommetje” (voorheen Bastenrun) is nat en koud verlopen. Ondanks dat het weer niet was wat gehoopt werd waren de lopers toch tevreden, op sommige bochten in het parcours moest opgelet worden voor gladheid door bladeren. Er hadden zich 170 volwassen deelnemers aangemeld waaronder 62 vrouwen voor de 5 en 10 kilometer.