Luieren
Het wordt hoog tijd dat ik weer eens een stukje schrijf voor deze website. De laatste keer was ergens in het voorjaar en nu is het al september. Het wordt al kouder en ‘s morgens vroeg hoef ik nog niet de autoruiten te krabben, maar toch moet ik wel al de condens er afvegen. Merkwaardig, ik heb voor mezelf het gevoel dat ik de zomer overgeslagen heb, of misschien wel gemist heb. Niet dat ik het nu zo druk gehad heb de afgelopen maanden, integendeel zelfs. Ook ben ik niet eens op vakantie geweest, ondanks dat ik twee reizen geboekt had. De reden mag duidelijk zijn, onder de omstandigheden is het dit jaar mijns inziens niet mogelijk om veilig en verstandig te reizen naar het buitenland. Twee weken naar Spanje, het land in Europa waar zo ongeveer de meeste besmettingen gemeld zijn? Daar niet heen dus. Dan die reis van drie weken naar Colombia? Op de kaart is het helemaal oranje met veel dieprood. Daar landden zelfs geen internationale vluchten, dus ook niet. Voor mijn werk heb ik nog geen vakantiedagen opgenomen dit jaar, behalve dan vrijdag 2 januari. Omdat ik toch maar drie dagen in de week werk, heb ik eigenlijk twee dagen per week vakantie.
Wat ik dan doe op die vrije dagen? Op de dinsdag en donderdag vaak uitslapen en verder zie ik het wel wat ik ga doen op zo’n vrije dag. Deze afgelopen maanden heb ik veel vaker in mijn tuintje gezeten, zeker nu dat weer toonbaar is na het werk van de ingehuurde tuinman vroeg in dit voorjaar. Met wat schrijfwerk of een boek kom ik dan de middag wel door.
Wat betreft ‘boek’, als alles volgens plan gaat, dan publiceer ik op 23 oktober 2020 weer een boek. Juist in dit jaar en dat had ik in het begin wat dit jaar al bedacht, omdat het thema van het boek juist nu in deze periode heel toepasselijk is. En nee, ik heb het boek niet in mijn tuin geschreven. Voor een aantal van mijn kennissen heb ik er voor gezorgd dat ze precies rond die datum een mailing van mijn uitgeverij gaan krijgen.
Verder is er in mijn dagelijks leven niet zoveel veranderd, behalve dan dat ik mijn bijdrage aan het vrijwilligerswerk dat ik nu ruim 25 jaar gedaan heb, ben gaan beperken. Vele jaren daarvan ben ik ‘hoofd techniek’ geweest bij een lokale radio en tv omroep. Bijna twee jaar geleden heb ik mijn functie van ‘hoofd’ ter beschikking gesteld en dat vond ik al een hele opluchting. Toen werd ik een gewoon medewerker van de ‘technische dienst’ en de functie van ‘hoofd’ is tot op heden nog steeds vacant. Maar sinds kort heb ik in overleg met de ‘staf’, ook nog besloten uit de ‘technische dienst’ te stappen. Wat ik nu alleen nog maar doe is het beheren van de muziekdatabase. Dat voelt nog beter, nog minder zorg en verplichtingen.
Heb ik weer wat meer tijd om aan mijn derde boek te werken. Ondanks dat het tweede nog moet uitkomen, ligt er op mijn keukentafel al een tijdje een nieuw manuscript dat ik aan het corrigeren ben. Ook de Spaanse les begint binnenkort weer, na de noodstop in februari van dit jaar, gelijk met het sluiten van de scholen, horeca en dergelijke. Ik moet daarvoor heel veel inhalen, want ondanks geen vakantie heb ik toch verzuimd om de studieboeken in te kijken. Toch te veel geluierd.
<< vorige . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . volgende>>