Vierdaagse
In de media werd het uitbundig aangekondigd, de 51e Avond Vierdaagse van Paramaribo, afgekort de AVD. Ik had daar het beeld bij van de Nijmeegse vierdaagse, maar dat klopt totaal niet. De afstanden zijn wel redelijk met 15km op de woensdag en de zaterdag en op de dagen er tussen in 19 en 12km. De route gaat vlak langs de wijk waar ik woon, op loopafstand, dus ik ga kijken. Al in mijn appartement hoor ik het geluid van drumbands. Tegen zes uur ’s avonds wandel ik in een paar minuten naar de rotonde die het knooppunt is tussen twee hoofdwegen. Van beide wegen is de linker rijbaan afgesloten voor verkeer. Daar had ik stevig doorstappende wandelaars verwacht, maar wat ik zie lijkt meer op een parade van majorettes. Groepen van uitbundig uitgedoste dames en heren dansen voort op de maat van hun eigen muziek of hun eigen drumband. Langs de kant staan magere rijen van toeschouwers. Tijdelijk voedselkramen en mobiele ijscokarretjes verdienen extra inkomsten. De lopers en loopsters lijken het meeste plezier te hebben. Alle loopgroepen vertegenwoordigen een vereniging of politieke partij en zijn met kleding en kleur er allemaal op aangepast. Ik kijk eens op de website van de organisatie en daar lees ik: “De Surinaamse AVD is uniek, is niet slechts een wandelevenement, maar is tegelijkertijd een culturele manifestatie en een show van kleding en bedrijfspromotie. De Bedrijven Vereniging Sport en Spel (BVSS) bestaat 51 jaar en organiseert naast de Bedrijvenvoetbalcompetitie, jaarlijks direct na de Paasdagen haar traditionele wandelmars door Paramaribo en omgeving. De Surinaamse AVD is ook het enige sportevenement met het grootste publiek. Reeds uren van tevoren staan er mensen langs de straten of op strategische punten waarlangs er gelopen zal worden om de lopers aan te moedigen en/of hun goedmoedige commentaar te leveren. De Surinaamse AVD begint zo langzamerhand een internationaal karakter te krijgen door deelname van buitenlandse lopers.”
De sportieve prestatie is heel anders dan je zou verwachten als je aan de Nijmeegse vierdaagse denkt. Volgens mij is de grootste prestatie om de route van zo’n 15km al dansend en in een langzaam tempo voortbewegend af te leggen. Vaak staan de groepen stil om de rondlopende fotografen alle gelegenheid te bieden. Misschien leek het zo langzaam te gaan omdat ik de staart van de stoet gezien heb. Zou de kopgroep sneller lopen?
Oh ja, de slogan voor dit jaar was: “De menselijkheid is Goddelijkheid” en het thema was: “Gebalanceerd eten, drinken en bewegen is de sleutel van het leven”.
