Verslapen
Als we niet opletten, dan wordt Suriname steeds kleiner, want de kustlijn slibt weg als er geen aandacht aan het mangrovebos wordt geschonken. Dat is de boodschap die het mangrove educatiecentrum in Totness wil brengen. Voor een reportage van de opening van het educatiecentrum rijd ik vandaag mee naar het district Coroni en naar het kleine plaatsje Totness. Het is een kleine twee uur rijden vanuit Paramaribo langs een lange rechte weg, die simpel de ‘oost-westverbinding’ heet, met onderweg slechts een paar rotondes. Met zo’n 3500 inwoners is Coroni een van de kleinste districten. Het wordt ook wel het kokos-district genoemd omdat er veel kokospalmen staan en de kokosnoot één van de belangrijkste producten is. Daarnaast wordt er honing van goede kwaliteit verkocht. Het hoofdstadje Totness ligt zowat vlak aan de Atlantische Oceaan en geniet de kustlijnbescherming van het mangrovebos. Ik zie uithangborden met ‘parwa honing te koop’, genoemd naar de zwarte variant van de mangrove.
Het nieuwe educatiecentrum voor Mangrove dient om de inwoners het belang van het mangrovebos te tonen, maar moet ook van Totness een belangrijke stopplaats voor toeristen maken. Helaas is er in Totness en zelfs in het district Coroni geen enkel hotel te vinden. Men hoopt dat er door burgerinitiatief overnachtingsplaatsen ontstaan, volgens de toespraak van de District Commissaris van Coroni. Het educatiecentrum is gevestigd in het gebouw van de oude brandweerkazerne. Als we arriveren zien we dat de huidige brandweerkazerne er vlak achter ligt. Zowat aan de weg staan twee rode brandweerwagens klaar om uit te rukken. Tussen het educatiecentrum en de brandweerkazerne is voor de opening een tent geïmproviseerd. Enkele ruwe houten balken dragen een flapperend stuk rood zeil. In de schaduw van de tent zijn plastic stoeltjes klaargezet. De meeste stoelen worden bezet door een schoolklas. Kindjes van de lagere school, allemaal gekleed in het groen geruit shirt van het schooluniform, vullen de stoelen. Langs de kant zitten nog wat mensen van het districtsbureau en dan zijn de mensen die vrijwillig het educatiecentrum ingericht hebben de rest van het publiek. Ook de pers is matig vertegenwoordigt, want de meeste omroepen vinden de reis naar Coroni te ver. Dan is er nog belangstelling van de brandweer, zij zitten op een rijtje stoeltjes bij hun brandweerwagen.
Zoals iedere opening in Suriname begint ook deze opening met een serie toespraken. De District Commissaris opent de rij. Meer inhoud dan een opsomming van de vrijwillige medewerkers voor de inrichting en de bedrijven die het project gesponsord hebben, heeft zijn speech niet. Nou ja, hij bedankt het Ministerie van Ruimtelijke ordening, Grond- en Bosbeheer uitvoerig, maar ik versta steeds dat hij het over een mysterie heeft. Als laatste komt de minister Steven Relyveld van het Ministerie van Ruimtelijke ordening, Grond- en Bosbeheer aan het woord. Net op tijd arriveert die minister. Hij verontschuldigt zich voor zijn late aankomst, want hij had zich verslapen zegt hij eerlijk. Volgens Minister Relyveld is de bewustwording van het belang van mangrove bossen bij velen bekend. Daartegenover is ook gebleken dat er ook nog mensen zijn bij wie het belang van deze bossen onbekend is. Volgens de bewindsman moet voorkomen worden dat deze bossen verdwijnen en hiertoe zal het centrum een bijdrage leveren. Het doel van het Mangrove educatiecentrum is om de bewustwording van het belang van mangrovebossen onder de gemeenschap te vergroten. Minister Relyveld meent dat het Mangrove educatiecentrum geheel past binnen het aangekondigd verscherpte milieubeleid van de president.
De openingshandeling is het doorknippen van een rood lint op de trap naar de ingang op de eerste verdieping van het educatiecentrum. Omdat we vroeg aanwezig waren, was ik getuige van de paniek bij de organisatie doordat ze geen schaar konden vinden. Iemand stelde voor het dan maar met een mes te doen. Uiteindelijk is er toch een schaar gevonden waarmee de minister de linten kon doorknippen.
Een korte rondleiding door het houten gebouw volgt en de mevrouw die belast was met de inrichting geeft uitleg aan de minister en de Districts Commissaris. De media en het weinig andere publiek komen er achteraan. We zien aan de hand van posters en foto’s het belang van het mangrovebos uitgelegd. Mangrovebossen zijn van eminent belang voor de kustbescherming. Tevens fungeert het als kraamkamer voor garnalen en zeevis en dient als leefgebied voor lokale kustvogels en voedselgebied voor de vele trekvogels uit noordelijke streken.
Zoals ik ondertussen gewend ben is, er na iedere opening in Suriname een hapje en een drankje. Buiten worden op tafels de flessen met ‘soft’ van Fernandes en de ‘cups’ klaargezet en dames dragen dozen aan met warm pasteigebak en zoete chocoladecake. Voor we weer in de auto stappen naar Paramaribo heb ik twee pasteitjes en twee stukken cake op. Een lunchstop is voorlopig niet nodig.