Zomertijd
Door een blessure aan mijn linkervoet heb ik eerst een week zowat gestrompeld. In huis lopen ging al moeilijk, op straat lopen ging langzaam en autorijden was pijnlijk. Even wenste ik dat ik een auto had met automaat. De routes paste ik zodanig aan dat ik zo min mogelijk verkeerslichten zou tegenkomen, het intrappen van het koppelingspedaal gaf te veel pijn in mijn voet.
Na een week voelde ik verbetering in mijn voet en nu na ongeveer drie weken voelt alles weer normaal. De blessure was ontstaan, doordat ik bij de eerste keer hardlopen in het bos, bij mijn atletiekvereniging, struikelde over een boomstronk. Tijdens mijn verblijf van een jaar in Suriname was er geen mogelijkheid om te kunnen hardlopen. Mijn condities is dan ook behoorlijk terug gezakt. Het lopen wil ik zeker weer oppakken en ik heb me zelfs tot doel gesteld om einde van dit jaar weer een marathon te gaan lopen. Nu de voet hersteld is, moet er om dat doel te bereiken toch echt weer getraind gaan worden.
De eerste dinsdagavond na de overgang naar de zomertijd is mooi moment om weer naar de atletiekbaan te gaan voor een eerste training. Om zeven uur ’s avonds is het nu voldoende licht om het inlooprondje van 5km weer in het bos te doen. Bij aankomst op de baan en het clubhuis lijkt er nauwelijks iets veranderd te zijn. Ja, het clubhuis is wat verbouwd en pas opnieuw geopend, maar dat is dan de enige verandering. De barmedewerkster achter de gemoderniseerde bar herkent mij onmiddellijk weer. De trainingsgroep is wel wat uitgebreid en ik zie nieuwe gezichten, maar ook vele bekenden. Met trainer Richard spreek ik af dat ik alles weer langzaam zal moeten opbouwen om blessures te voorkomen.
In dat eerste inlooprondje door het bos merk ik vooral het gebrek aan conditie. Bewust blijf ik achter de groep en loop in mijn eigen tempo. Halverwege kom ik wat meer in mijn ritme en het gaat gemakkelijker. De oefeningen op grasveld bij de baan en de loopscholing daarna zijn als vanouds, ook hier is niets veranderd. Tot besluit drie versnellingsloopjes diagonaal over het grasveld binnen de tartanbaan en dan begint het hoofdprogramma. Het zou niet verstandig zijn om direct al duizendjes en zeshonderdjes in baantempo te proberen. Daarom rond ik de eerste training af met tien minuten rustig uitlopen.
Het voelt goed om de training weer op te pakken. Ik heb er alle vertrouwen in dat na verloop van tijd de conditie en uithoudingsvermogen verbeterd en de snelheid terugkomt. Het grootste risico is dat ik blessures oploop door een te snelle opbouw, of een boomstronk die ik even niet zie.