Buitenbad
De haast tropische temperaturen van de afgelopen dagen in Nederland, brengen mij in gedachte terug naar het tropische klimaat van Suriname. Het is bijna al een gewoonte geworden om iedere maandagmorgen naar het zwembad te gaan. De watertemperatuur is weldadig. Na vele jaren niet zwemmen, duurde het toch wel even voor ik weer aan water en vooral aan diep water gewend was. Pas in de vierde week durfde ik het aan om hele banen te zwemmen van begin tot einde. Aan de ene kant is het bad 1.40 meter diep en aan de andere kant maar liefst 3 meter. Daar durf ik nu ook te komen en op een gemiddelde maandagmorgen zwem ik twintig banen.
Met een verwachte middagtemperatuur van 25 graden op deze maandag verruil ik het binnenbad voor het buitenbad in het Goffertpark. Sinds ruim een week is dit grote bad ook weer opengesteld voor het zomerseizoen. Vele jaren geleden ben ik wel eens binnen de hekken van het bad met zijn groene weides geweest, maar nog nooit in het water. Het grote bad lijkt minstens twee keer zo groot als het vertrouwde binnenbad. Hier geen ondiep deel om voorzichtig aan het water te wennen. Nee, het is overal zeker 3 meter diep. Volgens de berichtgeving zou de temperatuur van het water 22 graden zijn. Als ik eerst voorzichtig een voet in het water steek, voelt het als ijswater. Via het trapje daal ik langzaam af en ik voel een beklemmende benauwdheid in de maag. Met een arm hangend aan het trapje kost het een paar minuten om te wennen aan de watertemperatuur. Dan durf ik het aan om los te komen en een halve baan te zwemmen. Het gaat gewoon en het diepte van het water is een mentale kwestie. Ik zwem vier volledige banen van voor naar achteren en dan houd ik het voor gezien. Nog steeds heb ik het koud. De warme zon op de groene weiden lokt. Te vroeg klim ik het water uit en eigenlijk heb ik daar spijt van. Als ik na een kwartiertje in de warme zon opnieuw het water in zou gaan, dan voelt het nog kouder aan. Over een paar dagen nog maar eens naar het bad en dan moet ik leren het langer vol te houden.