Beroofd in Barcelona
Als ik tegen kennissen zeg dat ik naar Barcelona ga, zegt men direct: “ja, de Ramblas”. Dat lijkt het meest bekend te zijn van Barcelona. In navolging van het reisje naar het Spaanse Málaga van enkele weken geleden ga ik nu de Spaanse stad Barcelona verkennen. De overeenkomst is Picasso, want Málaga is de geboorteplaats van deze Spaanse kunstenaar en in Barcelona heeft hij vele jaren gewoond en gewerkt. In beide plaatsen zijn er museums gewijd aan Picasso.
Het verblijf in Barcelona duurt maar zeven dagen en weer verblijf ik in een hostel. Dit keer heb ik een iets luxer hostel uitgezocht dan in Málaga. Nu in Barcelona bevalt het hostel iets beter, maar het gehoopte contact met medereizigers blijft uit. Zo’n hostel is veel goedkoper dan een hotel, maar de extra prijs die je betaalt is het gemis aan privacy en de overlast van het komen en gaan van medebewoners midden in de nacht. Ook dit keer lag het hostel heel gunstig in het centrum en zeer dicht bij de beroemd Ramblas. Nu weet ik beter wat die Ramblas eigenlijk is. Het is een brede laan met aan beide straatzijden een aan een schakeling van oneindig veel restaurants, cafetaria’s, cafés en tapasbars. In het midden een flaneerboulevard, met alle terrassen van de horeca en daarom heen dan nog aan iedere kant een rijbaan voor het drukke verkeer. En het is druk op de Ramblas, het is een onophoudelijke stroom van mensen, het lijkt op een mierencolonne. Of misschien nog toepasselijker: de dichte stroom van wandelaars die men bij de vierdaagse ziet. Alleen het wandeltempo verschilt. Bij de vierdaagse marcheert men voort, op de Ramblas slentert men sloom.
Mijn tijdsbesteding in Barcelona was het bezoeken van alle hoogtepunten zoals beschreven in mijn reisgids. Het is onmogelijk om alles te zien, daarvoor is de stad te groot en een week te kort. Eigenlijk had ik nog wel meer dingen willen doen. Bijvoorbeeld met de kabelbaan van de haven naar de berg, of het uitzicht bekijken vanuit de top van de Columbus zuil. Desondanks heb ik de hoogtepunten wel gehad, zoals de Gaudi bouwwerken in Park Güell, de Sagrada Familia en een rondvaart met Las Golondrinas. Het is een echt mooie stad met fraaie pleinen, waar steeds weer iets van het werk van architect Gaudi te zien is. Maar nee, het Picasso museum heb ik niet bezocht.
Vervelend was dat ik op de laatste volledige dag het slachtoffer werd van een beroving van mijn sleutelbos met huis, auto en fietssleutels. Dat bos zat in een etui die misschien te veel op een portemonnee leek. Of ben ik dat etui toch gewoon door een onzorgvuldigheid kwijtgeraakt? Of is het geroofd uit mijn cameratas in die halfduistere kerk? Het enige wat zeker is dat op een zeker moment de ritssluiting van een vak van mijn cameratas opstond en mijn sleutelbos weg was. Dat heeft mij een dag dwars gezeten en vanaf dat moment heb ik alle excursies en stadsbezoeken gestaakt. Barcelona, het is een mooie stad, maar ik ben er net een dag te lang geweest.
Het thuiskomen, met het verlies van mijn thuis-sleutelbos was geen probleem, omdat ik altijd een noodvoorziening heb. Wat resteert is het bijmaken van de verloren sleutels. Het meest vervelende is een nieuwe autosleutel, die is het duurst en de auto en de overige autosleutels moeten opnieuw geprogrammeerd worden.
Lees het uitgebreide verhaal over het bezoek aan Barcelona hier.
Kijk voor een selectie van de foto’s van Barcelona hier.