Verandering
Soms kunnen grote veranderingen in je leven toevallig ontstaan. Ik deed mijn boodschappen in de goedkoopste supermarkt in de buurt, de Jumbo, en daar gebeurde het. Eerst was ik een pensionado met een vervroegde uitkering waarvoor het elke dag vakantie is. Nog geen twee weken later heb ik een betaalde baan met een salaris waarvan ik nooit had durven dromen.
In de afgelopen jaren kreeg ik een pensioenuitkering waarvan ik kon leven, maar ik moest me toch wat inhouden en onnodige uitgaven voorkomen om het opgebouwde vermogen niet te veel aan te tasten. Een uitgave in eigen beheer van een zelf geschreven boek levert niet veel op. Het kost alleen maar, totdat er een voldoende aantal exemplaren verkocht is. Dat punt van winstgevendheid is nog lang niet bereikt. Andere klusjes zoals proefpersoon bij gedragsexperimenten aan de Radboud universiteit leveren iets op, maar het is kruimelwerk.
Twee weken geleden kwam ik in de supermarkt, inderdaad de Jumbo, een voormalig collega tegen. We raakten aan de praat en we verplaatsten ons gesprek van pal achter de kassaband naar het zonnetje buiten. De collega werkte ook niet meer voor het bedrijf waar we beide gewerkt hebben. Hij was nu de salesmanager bij een klein en jong bedrijf in Enschede. In het gesprek liet ik blijken dat ik opnieuw een baan in deeltijd wel zag zitten. We wisselden adresgegevens uit en gingen ieder zijns weegs.
Binnen een week kreeg ik de uitnodiging om eens bij het kleine bedrijf in Enschede te komen kijken. Nauwelijks enkele dagen later haalde de ex-collega mij op een ochtend van huis op en we reden in een luxe Mercedes naar het bedrijf in Enschede. Het bedrijf is gevestigd in een oude textielfabriek, dat nu als bedrijfsverzamelgebouw dient. In ruim twee uur heb ik daar gesproken met enkele werknemers om een beeld te krijgen van het bedrijf met ongeveer tien werknemers. Ik zou hier mijn oude vak als designer in de IC technologie weer op kunnen pakken. Het jonge bedrijf heeft nu 1 product op de markt ten behoeve van “high-end audio” en werkt aan opvolgende producten. Mijn rol zou de ondersteuning van het ontwerp zijn en alle andere mogelijke bijbehorende taken. Na zo’n drie jaar vakantie en veel vrije tijd, die dan weer met vrijwilligerswerk gevuld wordt, heb ik duidelijk aangeven dat ik een deeltijdfunctie wel zou willen doen. Ik dacht aan twee of drie dagen in de week. Dat bleek allemaal mogelijk. De volgende stap was aan mij, ingaan op het aanbod of niet.
Na enkele dagen beraad met me zelf, heb ik een voorstel voor een tweede gesprek gestuurd. Het gevolg was dat ik afgelopen week met de directeur, of eigenlijk de CEO, informeel aan een cafétafel in Nijmegen zat. Daar hebben we nog wat details doorgenomen en een besluit genomen dat de maandag er na mijn eerste, werkdag zou zijn. Dat is dus morgen. Langer wachten tot bijvoorbeeld de eerste van de maand heeft geen enkel nut. Dit weekend kreeg ik het concept contract, met een salaris aanbod dat boven mijn verwachting lag, maar wel gebruikelijk is in deze branche. Om dat te vieren ben ik uit eten gegaan en hierbij gelijk het voorraadje VVV cadeaubonnen opgemaakt die ik nog had liggen. In de afgelopen maanden kreeg ik regelmatig dat soort bonnen als beloning voor wat sprokkelwerk. Dat ga ik nu niet meer doen en dus vandaar dat ik die bonnen nu opmaak. Meer financiële ruimte, zonder in te teren op het eigen vermogen, geeft ook de mogelijkheid om wat langere en verre reizen te maken.
Het contract voor een half jaar gaat morgen in en ik vraag me af hoe het mij gaat bevallen die autoritten van twee dagen in de week naar Enschede. ‘s Morgens vroeg weg en ’s avonds wat later thuis. Volgens de afspraak blijf ik derde dag in Nijmegen, voor thuiswerk of op de “High Tech Campus” in Nijmegen.
Deze veranderingen geven mij wel het gevoel dat ik weer actief ga deelnemen aan het maatschappelijke leven. Van al die vakantie dagen werd ik toch wat lui.