De vijfde
In de afgelopen maanden werd bekend dat iedereen in het najaar een extra herhaal vaccinatie tegen corona kon krijgen. Allereerst kwamen de oudste inwoners, die het meest risicovol zouden zijn aan de beurt en daarna konden de jongeren een afspraak maken. Ondanks dat er landelijk blijkbaar weinig animo was voor deze extra vrijwillige injectie, keek ik verwachtingsvol uit naar het moment dat mijn geboortejaar aan de beurt was. In de week van 3 oktober was het zover en kon ik via de website: ‘planjeprik.nl’ een afspraak maken. Binnen een week kon ik terecht in een grote GGD locatie in mijn woonplaats. Het zou mijn vijfde vaccinatie worden, na de eerste twee reguliere en na de twee ‘boosters’.
Weer viel me de gemoedelijke en rustige sfeer op waarmee je ontvangen wordt door de medewerkers aldaar die je gegevens controleren en de registratie van de vaccinatie doen. Dit keer kreeg ik Moderna met de toevoeging voor de Omikron variant. Uiteindelijk kon ik me melden bij één van de vele prikhokjes die vrij waren, je kon zelf kiezen. Vanuit één van de dichtstbijzijnde hokjes keek een dame, zittend op haar kruk, mij vriendelijk aan. Dus op haar stapte ik toe met de formuliertje in de hand. “In welke arm wil je het hebben”, vroeg ze. “Nou doe maar aan de rechterkant, want in die arm en schouder heb ik toch al wat pijn,” zei ik. Met een “Hoezo dat dan?” vroeg ze door. Ik vertelde dat ik al enkele maanden wat last had van die arm en dat ik in behandeling was bij een fysiotherapeut en dat het nauwelijks verbetering gaf. Ze leek enigszins sceptisch over het werk van fysiotherapeuten, “En jij maar de steeds die consulten betalen zeker,” zei ze kritisch. Inderdaad, ik had het maximum aantal consulten dat door de ziektekostenverzekering vergoed wordt al bereikt en zou de komende consulten zelf moeten betalen. Ze raadde me aan toch ook maar eens naar de huisarts te gaan, “Geloof mij maar,” zo benadrukte ze zich zelf. Ondertussen had ze vaccinatie gezet en het was één van de meest pijnloze die ik ooit gehad had. Ik vond het ondertussen heel gezellig met haar in het prikhokje en vond het jammer dat ik afscheid moest nemen.
In de dagen daarna maakte ik toch maar een afspraak met mijn huisarts en wel voor de vage klachten in mijn rechterschouder, de rechterzij of rug en de rechtervoet. De dokteres hoorde mij verhaal aan en ik begon met de raad van de dame van de vaccinatie. In het behandelkamertje onderzocht mijn arts al mijn zere plekjes, maar ze vond het niet ernstig genoeg voor een serieuze ingreep. De pijn in mijn schouder vond ze nog te minimaal voor een injectie in die schouder. Ze stelde als alternatief een ontstekingsremmer voor. Maar bij doorvragen bleek zoiets alleen maar de pijn te verlichten maar geen genezende werking te hebben en geeft bovendien wat mogelijke bijwerkingen als maagklachten. Nee, laat u dan maar. En voor de pijn in het rechter deel van mijn onderrug en uitstralend naar mijn bovenbeen was haar diagnose: een beklemming van een zenuw in mijn bovenbeen. De pijn in mijn voet zou ook hiermee te verklaren zijn, het zou gaan om de zenuwbaan die eindigt in de voet. Ze verstrekte een uitdraai van één van de pagina’s van ‘thuisarts.nl’ over deze vaak voorkomende klacht. Het zou mogelijk vanzelf over kunnen gaan, of anders maar paracetamol slikken. Niet geheel tevreden verliet ik de spreekkamer. Voor veel paracetamol gebruiken ben ik huiverig en heb de hoop dat het vanzelf overgaat. Enkele jaren geleden heb ik ook iets dergelijks gehad in mijn linkerbeen. Via een MRI scan is toen geconstateerd dat een slijtage in een rugwervel een zenuw beknelde. Gelukkig is dat probleem vanzelf verdwenen, Dus ik heb ook goede hoop op mijn rechterkant. Toen ik het voorlegde aan mijn fysiotherapeut liggende op de behandeltafel, terwijl hij mijn rechterarm een behandeling gaf, suggereerde hij ook al een beklemming van een zenuwbaan. Als remedie gaf hij de tip om veel te gaan wandelen.
Dit is een vervolgverhaal, klik op volgende voor de afloop
(Afbeelding van Peggy & Marco Lachman-Anke via Pixabay)
<< vorige . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . volgende >>