Wervelwind
Dinsdag 21 juli begon als een rustige dag. In de namiddag betrekt de lucht en een dik grijs wolkendek belemmert alle zonnestralen. Rond vijf uur ’s middag neemt de wind enorm toe en met donderend geraas klettert de regen op het dak van mijn huisje. Aan de voor- en de achterkant zet ik de kantelramen open, zodat er een verkoelende wind door mijn hele appartement waait. Het duurt niet zo lang en het weer wordt kalmer. Nog geen kwartier later bereikt mij het bericht dat er niet zo ver uit de buurt de wind enorme schade heeft aangericht. Daken van huizen zouden weggewaaid zijn, maar wat er precies gebeurd is, is dan nog niet duidelijk. Ik werk bij een omroepbedrijf en door deze berichten moet de reportagewagen onmiddellijk naar de plaats van de schade. De vaste cameraman is even onbereikbaar en men veronderstelt dat ik wel met een videocamera kan omgaan. Met een verslaggever rijd ik naar de wijk in de buurt van het vliegveld Zorg en Hoop. We hadden vernomen dat het ging om enkele daken van huizen die beschadigd waren, maar ter plekke aangekomen blijkt de situatie vele malen erger te zijn.
In de wijk zien we de eerste beschadigde huizen, er hangen wat platen van een golfplaten dak scheef, een bushaltepaal staat krom en er staan wat mensen op straat te kijken naar de schade. We informeren waar er nog meer schade is en de omstanders verwijzen naar de Zonnebloemstraat. Het is twee straten verder en al snel zien we vele mensen op straat staan, geparkeerde politieauto’s en brandweerwagens. Als we dichterbij komen zien we waar iedereen naar kijkt: een houten huis dat compleet in elkaar gezakt is en half op de grond ligt. 
Het lijkt wel of het van karton was. De bewoners kruipen letterlijk de bouwval in en reden wat er te reden valt. De buurtbewoners kijken verbijsterd toe. De verslaggever vraagt wat de bewoners hebben gezien en we horen geëmotioneerde verhalen. Er zijn nauwelijks gewonden gevallen, alleen een mevrouw uit het ingestorte huis heeft lichte verwondingen. De omstanders zijn geschrokken en ze maken zich zorgen om hun beschadigde auto’s.
In de buurt zijn twee scholen en daar zou de schade enorm zijn. We rijden een paar straten verder en zien bij het Miranda College een geweldige ravage. Het is een grote school, gebouwd in een U-vorm met een binnenplein en twee etages hoog. Werkelijk het hele dak van de school is weg. De golfplaten van het dak liggen in de omtrek verspreid, of de grijze gekreukelde platen hangen in de bomen. De binnenplaats van de school is een ravage van scherven, metalen voorwerpen en restanten van het dak. Een plaat van het dak is op enkele geparkeerde auto’s terechtgekomen. De deur van de bibliotheek staat open en ik kijk naar binnen. Hier binnen is een deel van het plafond naar beneden gekomen. Door de gaten in het dak en de hevige regenval is het interieur met de keurige boekenstellingen nat. Ter plekke is direct de Districts Commandant Jerry Miranda (de burgemeester) en hij geeft voor de camera een korte toelichting. Hij begint te zeggen: “ik hoop dat u niet gaat vragen hoe groot de schade is”.
We kijken buiten de school en zien in het aangrenzende park majestueuze bomen plat liggen, en bomen die gespleten zijn. Langs de straat zijn palen van de elektriciteitsmasten geknikt en de kabels liggen over de straat. De brandweer verleent overal bijstand en kraanwagens verwijderen auto’s die scheef in de modder hangen. Ook hier geen gewonden, maar men is flink geschrokken. Voor camera en microfoon spreken we leerlingen die aanwezig waren op het hevigst van de de orkaan. Een meisje zegt: “ik dacht dat ik dood ging”.
De regen is ondertussen opgehouden, af en toe druppelt het nog een beetje en we rijden terug om het materiaal te verwerken. De kranten de volgende dag staan vol met het nieuws. Wat citaten uit de kranten:
“Zorg en Hoop is vandaag opgeschrikt door hevige rukwinden. De ravage die de wind en regen aan de huizen heeft aangericht, is behoorlijk. Zinkplaten van woningen en scholen kwamen op de straat terecht. Twee gewonden worden gemeld. Electricteitspalen en auto’s zijn zwaar beschadigd door de rukwinden. Bewoners geven aan dit voor het eerst mee te maken. In de straten was het een enorme drukte van mensen die de schade zelf wilden waarnemen. Manschappen van de brandweer en de politie waren druk bezig om de schade op te nemen en de situatie te normaliseren. Bewoners waren in rep en roer. Op de scholengemeenschap aan de Mr. Jagernath Lachmonstraat zijn twee personen gewond geraakt. Ook die scholen ondervonden veel schade als gevolg van de hevige rukwinden.
Ongeveer 35 huizen en twee schoolgebouwen zijn beschadigd door de hevige rukwinden gistermiddag. Dit wijst de registratie tot nu toe uit die gedaan is door het Nationaal Coördinatie Centrum voor Rampenbeheersing (NCCR) en het districtscommissariaat Paramaribo zuidwest. NCCR en het commissariaat zijn nog steeds in het veld bezig.
Coördinator van het NCCR, kolonel Jerry Slijngard, deelt zojuist mee dat voor zover bekend vier personen behandeld zijn door Spoedeisende Hulp (SEH) van het Academisch Ziekenhuis Paramaribo. Een gewonde is met de ambulance vervoerd naar de SEH. Een persoon die hyperventileerde is door Slijngard voor medische behandeling naar SEH gestuurd. NCCR heeft nog geen officiële rapportage gekregen van het ziekenhuis. Behalve Zorg en Hoop, zijn er ook andere plekken waar daken van huizen zijn beschadigd. In verschillende ploegen wordt er gewerkt om alles in kaart te brengen, zegt Slijngard. Hij merkt op dat er niet eerder zo een schade in Paramaribo is veroorzaakt door rukwinden.
De ravage is enorm. NCCR is samen met het districtscommissariaat en andere diensten bezig met noodmaatregelen. Er worden dekzeilen verstrekt aan getroffenen. Door de enorme hoeveelheid regen die is gevallen, zijn veel spullen van de mensen beschadigd. Losgeraakte dakplaten zijn ook op auto’s terechtgekomen. Nadat de inventarisatie rond is, zullen in de ochtend verdere besluiten worden genomen.
De ravage op bepaalde scholen is zo erg, dat het niet mogelijk zal zijn om woensdag repetities en examens te maken. De herexamens en repetities op Miranda Lyceum gaan niet door. De Bernadetteschool is voorlopig gesloten. Directeur Balram Soemeer van Miranda Lyceum (Lyco 1) en Onderwijsdirecteur Robert Peneux zeggen aan Starnieuws dat tegen de natuur niet gevochten kan worden.
Studenten van het Instituut voor Opleiding van Leraren die college volgden op Miranda Lyceum zijn ooggetuige geweest van het natuurgeweld. Losgeraakte daken kwamen overal terecht. Jerry Slijngard van het Nationaal Coördinatie Centrum voor Rampenbeheersing (NCCR) deelt mee dat de schade wordt opgenomen. Gezinnen die getroffen zijn, worden voorzien van dekzeil. Niet alleen op Zorg en Hoop maar ook te Abra Broki en Kwatta zijn er meldingen van schade. Op sommige plekken zijn bomen neergekomen op huizen en elektriciteitspalen.
De minister van onderwijs, Peneux merkt op dat bij de bouw van scholen rekening gehouden moet worden met rukwinden en stormen. Woensdagochtend is er een overleg met minister Ashwin Adhin en diverse onderwijstoppers om de situatie het hoofd te kunnen bieden. Nagegaan zal worden welke noodmaatregelen getroffen kunnen worden. Slijngard zegt dat hij reeds vijf jaar geleden heeft aangegeven dat dit weerbeeld een normaal verschijnsel is geworden in Suriname. “We worden geconfronteerd met de realiteit,” stelt hij. Op dit moment is het NCCR bezig met het geven van noodhulp.
Volgens de Meteorologische Dienst zijn er nog meer zware buien op komst. Ze zegt dat de condities aanwezig zijn in de atmosfeer voor meer regen. De rukwinden van dinsdagmiddag, die grote schade aanrichtte, wordt een wervelwind genoemd. “Het was een soort wervelwind en het had te maken met een onweerswolk welke zich in de noordwestelijke richting ging voortbewegen.” Gelet op de metingen van Zorg en Hoop had de windkracht een snelheid van 10 meter per seconde. Op Zanderij werd een windkracht met een snelheid van 13,5 meter per seconde gemeten. Volgens de Meteorologische Dienst moet dit gezien worden als de ‘sibi busies’ welke vroeger in het binnenland voorkwamen.”
Dit speelde zich af op nog geen kilometer afstand van de plaats waar ik woon. Dus als we de voorspellingen mogen geloven gaan we stormachtige tijden tegemoet.
Luister hier naar de verhalen van de ooggetuigen:
Voor de beelden van de schade van de wervelwind en de verhalen van de ooggetuigen, klik hier voor de aflevering van Waakhond1056 van 22 juli 2015