Zondag
Op de zondag heerst hier in Paramaribo echt de zondagsrust. Het is de enige dag in de week dat de meeste werknemers vrij hebben. Het weekend lijkt hier maar één dag te tellen, want de zaterdag is een normale werkdag in vele bedrijven. Alleen de ambtenaren schijnen een vijfdaagse werkweek te hebben. Op zondag is alles dicht, alleen de Chinese supermarkten zijn open. In het centrum van de stad is het akelig leeg en stil. Als je geen eigen vervoer hebt is het lastig om op de zondag in de stad te komen. De busdiensten rijden een zondagsdienst en lijnen worden samengevoegd. In mijn woonwijk rijden er twee buslijnen, lijn 8 en lijn 9. In de straat waar mijn appartement gelegen is, komt bus lijn 9 regelmatig voorbij, behalve op zondag. Als ik dan toch een keer op zondagmiddag met de bus naar de stad wil, kan ik beter een paar honderd meter lopen naar een rotonde aan een hoofdweg. Met wat geluk komt daar dan buslijn 8 voorbij en stopt bij de benzinepomp aan die rotonde. Een halfuur tot een uur wachten is dan niet ongewoon. Die buslijnen hebben geen vaste tijden, maar vertrekken vanuit het centrum als ze vol zitten. Het doel van de chauffeurs is niet om op tijd te rijden, of de passagiers zo snel mogelijk te brengen. Nee, de prioriteit is zoveel mogelijk passagiers aan boord krijgen. 
De routes van de buslijnen vertrekken vanuit het centrum en dan rijden ze naar een wijk, maken een ronde door de wijk en gaan via een andere weg terug naar het centrum. Al een paar maal heb ik mee gemaakt dat de chauffeur nog een extra rondje door de wijk rijdt in een heel rustig tempo. Onderweg en op iedere kruising wordt er getoeterd om potentiële passagiers op te pikken. Op mensen die in de verte komen aanhollen wordt rustig een of twee minuten gewacht. Iedere passagier die extra opgepikt wordt, betekent 1.25 SRD aan inkomen voor de chauffeur. Die bussen zijn het persoonlijk eigendom en iedere bushouder zorgt voor een bus in fraaie kleuren en met artistieke beschilderingen.
Als je dan toch op zondag eenmaal met de bus in het centrum bent aangekomen dan moet je wel een doel hebben. Op een feestdag is er nog wel wat te doen en te zien in het centrum, vooral in het gebied langs ‘De Waterkant’. Op andere dagen is het er uitgestorven. Bijna alle restaurants zijn op zondag gesloten. Dus als ik op zondag niet zelf wil koken en buiten de deur wil eten, dan lukt dat niet. Alles in de buurt is dicht. Het enige restaurant dat ik ken, dat wel open is op zondag, is ’t Vat’, een groot overdekte terras dat voornamelijk door toeristen bezocht wordt. De prijzen zijn dan ook op de toeristen afgestemd.
Als ik dan toch op de zondag er even uit wil, dan loop ik vaak naar de Shopping Mall op twintig minuten loopafstand. De meeste winkels daar gaan op de zondag om vier uur ’s middags open. Een mogelijkheid die ik wel vaak benut is het loungecafé ‘The Coffee Corner’ in die Shopping Mall. Ze hebben er gemakkelijke stoelen en comfortabele banken en de koffie is van uitstekende kwaliteit. Als één van de weinige gelegenheden hebben ze goed werkend draadloos internet. Altijd fijn om daar wat te lezen of om teksten als deze te schrijven.
Een andere mogelijkheid is nog naar de bioscoop gaan. Bij de zelfde Shopping Mall staat een vrij recent gebouwde bioscoop met 6 zalen. De kwaliteit van de zaal en de projectie is uitstekend, helaas is de kwaliteit van de films vaak wat minder. Het enige dat mij daar stoort is de zoete lucht van de popcorn die daar in enorme porties verkocht wordt. Van die lucht wordt ik misselijk.
