Fiets
Het is nu zo’n twee maanden nadat ik teruggekomen ben uit Suriname. De eerste weken heb ik vooral vakantie gehouden in eigen huis en daarna het vrijwilligerswerk in de regio weer opgepakt. Het leven zonder vast dagritme geeft enerzijds een vrij gevoel, maar anderzijds een gevoel van leegte. Het wordt tijd om uit te kijken naar andere bezigheden buitenshuis.
Een volledige vaste baan is niet meer wat ik wil, maar voor enkele dagen per week of voor een beperkt aantal uren per werk wil ik mij graag weer nuttig maken voor de maatschappij. Het is de eerste dag van de lente en daarom loop ik eens een uitzendbureau in het centrum van de stad binnen. Op de ramen hangen plakkaten met de tekst ‘call centrum medewerkers gezocht’. Ik dacht iedereen die een telefoon kon vasthouden daarvoor geschikt was, maar binnen in het uitzendbureau vertelt men dat je daar dan al veel ervaring in moet hebben om er voor te solliciteren. Hoe je dan aan die ervaring komt, kan men niet zeggen. In het kort doe ik mijn verhaal aan de dame bij de receptie. Zij zegt dat men regelmatig op zoek is naar medewerkers voor productie of inpakwerk. Ik ben bereid alles te doen en het hoeft niet in de technische sector te zijn. Niet voor niets heb ik mijn betaalde baan bij mijn vorige werkgever vrijwillig opgezegd. Als ik mijn CV zou insturen, dan gaat men kijken of men mij ergens aan het werk kan krijgen, zo belooft men. Blij dat ik weer in een stap in de goede richting gezet heb, wandel ik het uitzendbureau uit.
Op de grote rotonde van het Keizer Karelplein hoor ik opeens mijn naam roepen. Ik kijk om me heen op het fietspad zie ik iemand naar mij zwaaien. Hij is winterhard gekleed met een dikke jas en een grote muts, daardoor heb ik moeite om te zien wie het is. Ik zwaai terug en weet nog steeds niet wie het is. Ik twijfel, snel omkeren en die 20 meter naar die onbekende fietser lopen, of doorlopen. Ik kijk nog een keer om en die persoon kijkt ook nog een keer om. Wie is dat toch? Dan vermoed ik dat het een voormalige collega van mijn vroegere werk is geweest. Toch heb ik er spijt van dat ik niet omgekeerd ben en op die persoon afgestapt ben. Sorry!! (reageer even via het contactformulier op deze website)