Stones
Het weerbericht geeft het cijfer tien voor vandaag. Het is een prachtige zonnige dag, net boven het vriespunt en het zonlicht zet de natuur in een warme gloed. Nu ik er de tijd voor heb, neem ik mij voor om deze middag een boswandeling te gaan maken in het wel bekende Heumensoord, vlak onder Nijmegen. Dit bos ken ik heel goed, want het is het trainingsgebied waar ik bijna iedere zondagmorgen met mijn vereniging ga hardlopen. Maar wandelen geeft een heel andere kijk op het bekende gebied. De lichtval is ’s middags anders dan ’s morgens om tien uur. Doordat je rustiger loopt zie je veel meer, ik ontdek paden en opvallende bomen die ik nooit eerder gezien had.
Deze vrijdag is het ook de dag dat de nieuwe cd van de Rolling Stones verschijnt, nadat men zeker tien jaar geen platen meer gemaakt had. Het doet mij denken aan een verhaal uit mijn jeugd dat mij vaak vertelt is en dat ik me zelf nog vaag kan herinneren. Ik zal ergens tussen de vijf en tien jaar zijn geweest, het was in Amsterdam en ik ging met mijn moeder met de bus mee. In die tijd stapte je allemaal voorin de bus en bij de buschauffeur kocht je een kaartje of liet je de ‘tramkaart’ afstempelen. Moeder en ik stonden klaar in de rij om in te stappen en de drie traptreetjes te nemen die de scheiding vormden tussen het loket van de chauffeur en het trottoir. Precies op dat trapje stelde ik mijn moeder de vraag: “Annie, wie zijn nou beter, de Stones of de Beatles?” Wat het antwoord van mijn moeder was, kan ik niet meer herinneren, maar wel dat het leidde tot hilariteit bij de chauffeur en de passagiers voorin. Nu ruim veertig jaar later heb ik de nieuwe cd van de Stones besteld bij bol.com. Precies op de dag van het officieel uitbrengen zal de cd thuis bezorgd worden. Dat is wel een vooruitgang, wachten in de rij bij een platenwinkel om als eerste de nieuwe platen te kopen dat hoeft niet meer. Thuis blijven om de postbode op te wachten hoeft ook niet meer. Dus direct na de boswandeling kan ik bij het afhaalpunt bij Albert Heijn de cd om vier uur ’s middags ophalen. Allemaal van te voren uitgezocht via het geweldige track en trace systeem.
Thuis leg ik de nieuwe cd van de Stones in het laatje van een computer om de cd te rippen en snel wat nummers te beluisteren. Mijn doel is om direct op de verschijningsdag alle nummers in de radio-automatisering van de omroep waar ik voor werk te zetten. Straks zal ik het titelnummer ‘Blue and lonesome’ inplannen voor zaterdagmorgen iets na elf uur. De hele cd klinkt als een stevige bluesplaat. In de afgelopen jaren heb ik een redelijk aantal bluesbands opgenomen, uit Nederland en ook Internationaal. Deze Stones klinkt als een doorsnee stevige bluesband, met een rauwe klank. Blijft nog de vraag van veertig jaar geleden over: ‘wie zijn beter de Stones of de Beatles’. Persoonlijk kan ik de muziek van de Beatles uit die tijd meer waarderen, maar de Stones bestaan nog en de Beatles niet meer.